به گزارش «اخبار خودرو»،دیوان عالی ایالات‌متحده هفته گذشته حکم دادگاه استیناف را که از سوی دایره فدرال درباره پتنت (PTAB) به اینفینیوم به‌منظور ادامه روند تولید روانکار براساس استاندارد ILSAC GF-3 در ژانویه داده بود، لغو کرد. سطح استاندارد ILSAC GF-3 که نخستین‌بار در سال 2001 معرفی شده بود، در آوریل 2004 منسوخ اعلام شد. دسته‌بندی فعلی ILSAC برای روغن موتور خودروهای سواری ILSAC GF-6 است که توسط موسسه نفت آمریکا (API) در می 2019 ارائه شد. پرونده اخیر زمانی شکل گرفت که اینفینیوم از شورون اورونیت در دادگاه منطقه‌ای ایالات متحده در ناحیه دلور شکایت کرد. استدلال آنها این بود که این شرکت در حال تولید ادتیوهای است که با نقض حق‌اختراع آنها تولید می‌شود. حق‌اختراع موردنظر اینفینیوم به شماره 685 و تحت‌عنوان «ترکیب روغن روانکار» در 5 آوریل 2002 ثبت شده است. این حق اختراع به ترکیبات روغن روانکاری اشاره دارد که به‌طور همزمان عملکرد سایش سوپاپ‌ها در دمای پایین را افزایش می‌دهد، با مواد فلوئوروالاستومری که معمولا برای آب‌بندی در قطعات داخلی پیشرانه‌های مدرن استفاده می‌شود، سازگاری عالی دارد و درنهایت مصرف سوخت کاهش پیدا می‌کند. هر دو شرکت را به عنوان پیشرو در تولید ادتیو در دنیا می‌شناسیم. البته اینفینیوم سرمایه‌گذاری مشترک برای تولید این مواد را بین اکسان موبیل و شل تقسیم کرده است ولی شورون به‌شکل مستقل‌تری برای گروه شورون فعالیت می‌کند. در این پرونده، شورون اورونیت استدلال کرده است فرمول روانکارهایی که الزامات استاندارد ILSAC GF-3 را برآورده می‌کنند، قبلا توسط API افشا شده به‌همین‌دلیل آنها از این اطلاعات برای تهیه فرمولاسیون خود استفاده کردند. این اتهام به طور خلاصه به بالاترین دادگاه ایالات‌متحده در 13 دسامبر 2021 ارجاع شد. دادخواست اینفینیوم برای صدور حکم در این تاریخ صادر شد اما با تصمیم دیوان عالی این پرونده را به دادگاه تجدیدنظر فدرال ارجاع دادند. در ژوئن 2021 تصمیم گرفته شد مدیر دفتر ثبت‌اختراع و علائم تجاری ایالات‌متحده اجازه دهد هیات‌دادرسی انتصاب قضات ثبت اختراع اداری (PTAB APJs) را بررسی کنند. براساس تصمیم جان رابرتز، رئیس دادگاه ایالات‌متحده، این دادگاه حکم داد این طرح، یک بند در قانون اساسی را که قضات ثبت‌اختراع اداری و مدیر دفتر ثبت اختراع و علائم تجاری برای قضاوت درباره حقوق مالکیت معنوی (IPR) به‌آن استناد می‌کنند، نقض می‌کند. بنابراین دادگاه اعلام کرد ازآنجاکه تصمیمات قضات ثبت اختراع در رسیدگی به مالکیت حقوق معنوی قابل بررسی نیست، بنابراین چنین تصمیماتی با اختیارات افسران پایین‌تر سازگاری ندارد. به‌عنوان یک راه‌حل احتمالی، دادگاه اعلام کرد تصمیمات نهایی درباره حقوق مالکیت معنوی که توسط قضات ثبت اختراع اداری گرفته می‌شود، باید توسط مدیر دفتر ثبت اختراع و علائم تجاری (PTO) که توسط رئیس‌جمهور ایالات متحده انتخاب و توسط سنای ایالات متحده تایید می‌شود، مورد بررسی قرار بگیرد. به‌همین‌دلیل دفتر ثبت اختراع و علائم تجاری برای طرفین رویه موقتی را تنظیم کرد تا حکم قضات ثبت اختراع اداری را به چالش بکشد و این امکان را فراهم کند که یا ادامه فعالیت این مدیر بازبینی شده یا پرونده در برابر هیات «قضات ثبت اختراع اداری» که در ابتدا به پرونده رسیدگی کردند، بازخوانی مجدد شود. به این ترتیب دادگاه بار دیگر محکومیت شورون را تایید کرد.